(᾿Από τόν "᾿Αόρατο Πόλεμο"(Μέρος α. Κεφάλαιον Θ)
ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΜΑΞΙΜΟΝ
῾Ο ἅγιος Μάξιμος δέν ἐπειχειρεῖ νά μνημονεύση καί ἀριθμήση πάσας τάς ἀρετάς. Οὗτος δεικνύει, ὅτι πᾶσαι αἱ ἀρεταί, ὅπως καί τά πάθη, χωρίζονται κυρίως εἰς τάς σωματικάς καί εἰς τάς ψυχικάς τοιαύτας· καί "σωματικαί μέν εἰσί, οἷον νηστεία, ἀγρπνία, χαμευνία, διακονία, ἐργόχειρον πρός τό μή ἐπιβαρῆσαι τινά, ἤ πρός μετάδοσιν καί τά ἑξῆς. Ψυχικαί δέν εἰσίν, οἷον ἀγάπη, μακροθυμία, πραότης, ἐγκράτεια, προσευχή καί τά ἑξῆς" Περί ἀγάπης Β'57, ΠΗ 90, 1004 Α). Μεαξύ τῶν σωματικῶν καί τῶν ψυχικῶν ἀρετῶν ὑπάρχει στενός δεσμός συγγενείας, ἔστω καί ἄν φαίνωνται ἀνεξάρτητ οι ἀπ᾿ ἀλλήλων. Διότι αἱ "σωματικαί ἀρεταί" οὐδέν ἄλλο εἶναι εἰ μή ἡ ἐξωτερική ἄσκησις, ἡ ἀποτελοῦσα ἔκφρασιν καί στήριγμα τῶν ψυχικῶν ἀρετῶν. Κατά τόν ἅγιον Μάξιμον ἡ ταπείνωσις εἶναι ἡ "ὑπόστασις" πασῶν τῶν ἀρετῶν, σωματικῶν καί ψυχικῶν. Αὐτή εἶναι τό εὐαγγελικόν ἅλας τό διαφυλάττον τάς ἄρετάς ἀπό πάσης ἀλλοιώσεως. ῎Ανευ τῆς ταπεινώσεως πᾶσαι αἱ ἄλλαι ἀρεταί ἀποτελοῦν ματαίους κόπους, διότι δέν κατακτοῦν τόν σκοπόν καί δέν εὐαρεστοῦν τῷ Θεῷ. Διά τοῦτο λέγει ὀ ἅγιος Πατήρ "῾Υπόστασις μέν πλούτου, χρυσός· ἀρετῆς δέ ταπείνωσις. ῾Ως οὖν ὁ χρυσοῦ ἀπορῶν πένης ἐστί, κἄν μή τοῖς ἔξωθεν φαίνηται· οὕτω ταπεινώσεως ἄνευ, ἐνάρετος οὐκ ἔσται ὁ ἀγωνιζόμενος" (῞Ετερα κεφάλαι 39, ΠΗ 90, 1409 Β) Αἱ ἀρεταί, ἐμποτιζόμεναι διά τῆς ταπεινώσεως, ἔχουν χαρισματικάς καί σωτηριώδεις ἐνεργείας. (῾Ιερομονάχου ᾿Αρτεμίου Ράντοβλιεβιτς. Τό Μυστήριον τῆς σωτηρίας κατά τόν ῞Αγιον Μαξιμον τόν ῾Ομολογητήν. ᾿Εναίσιμος ἐπί δικτατορίᾳ διατριβή, ᾿Αθῆναι 1975)
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
Επίσκοπος Κήρυκος Κοντογιάννης 2 λεπτά · Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ Στην τελευταία ένθερμη προσευχή που ο έκανε ο όσιος προ τῆς τελευτῆς του μαρτυρεί ότι του έταξε ο Θεός πως θα ελεεί όποιον τον επικαλείται στην προσευχή του προς τον Θεό λέγοντας: Παντοδύναμε Κύριε δια πρεσβειών του Αγίου Ονουφρίου ελέησόν με. Ακολουθεί η προσευχή: «Ὕψιστε Θεὲ καὶ ἀόρατε, οὗ ἡ δύναμις ἀνεξιχνίαστος καὶ ἡ δόξα ἀκατανόητος καὶ ἀνέκφραστος, καὶ τὸ ἔλεος ἄπειρον καὶ ἀμέτρητον, ὑμνῶ, εὐλογῶ, προσκυνῶ καὶ δοξάζω Σε, Ὃν ἐπόθησα ἐκ νεότητός μου καὶ Σοὶ ἠκολούθησα. Ἐπάκουσόν μου, πρὸς Σὲ γὰρ ἐκέκραξα, ὅτι ἐπεῖδες τὴν ταπείνωσίν μου, ἔσωσας ἐκ τῶν ἀναγκῶν τὴν ψυχήν μου, οὐ συνέκλεισάς με εἰς χεῖρας ἐχθρῶν, ἀλλ’ ἔστησας ἐν εὐρυχώρῳ τοὺς πόδας μου. Δέομαί Σου, Κύριέ μου· τῇ Σῇ δεξιᾷ σκέπασόν με, ἵνα μὴ ταραχθῇ ἡ ψυχή μου ἀπὸ τοὺς δαίμονας, ὅταν ἐξέρχεται ἐκ τοῦ σώματος, ἀλλὰ παράλαβε αὐτὴν δι’ ἁγίων Ἀγγέλων Σου καὶ κατάτακον αὐτ
Comments
Post a Comment